разню́хаць, разню́хваць
1. wíttern
2.
разню́хаць, разню́хваць
1. wíttern
2.
разня́
разняво́ліцца sich ermútigt fühlen; sich erfréchen
разняво́льваць
1.
2. (вызваліць, даць волю) (vom Joch) befréien;
3. ermútigen
разня́цца sich öffnen; áufspringen
разня́ць
1. (раз’яднаць самкнутае) áufmachen
2. (развесці ў бакі тых, хто б’ецца) aus¦einánder néhmen
Разо́
разо́ра
разрабава́ць (áus)ráuben
разрабі́цца, разрабля́цца
1. (разахвоціцца – у рабоце) sich éinarbeiten;
2.