матацыклі́ст м. Mótorradfahrer m -s, -, Kráftradfahrer m, Krádfahrer m
мата́ць
1. (віць, навіваць) háspeln vt, spúlen vt; áufwickeln vt, wíckeln vt (у клубок);
2. разм.:
мата́ць галаво́й гл. матляць;
◊
мата́ць (сабе́) на вус разм. ́≅ sich (D) etw. hínter die Óhren schreiben*
ма́тка ж.
1. (маці) Mútter f -, Mütter;
2. (самка жывёл, насякомых) Wéibchen n -s, -; Wéisel f -; -n; (Bíenen)königin f -, -nen, Stóckmutter f (у пчол);
3. анат. Gebärmutter f -, -mütter, Úterus m -, -riматлашы́ць разм.
1. (рваць на шматкі) zerréißen* vt, zerfétzen vt;
2. (біць, нішчыць) prügeln vt, verdréschen* vt; verníchten vt
матляну́цца erschéinen* vi (s); áuftauchen vi (s); vorbéihuschen vi (s) (прамільгнуць);
мі́ма акна́ матляну́ўся цень ein Schátten húschte am Fénster vorbéiматля́цца разм.
1. (вісець) báumeln vi, hín- und hérschaukeln vi;
2. (хістацца) schwánken vi; schwíngen* vi
матля́ць
1. разм.:
матля́ць галаво́й den Kopf schütteln;
2. (хістаць) scháukeln vt, schwíngen* vt; hín- und hérbewegen vt
мато́к м. Dócke f -, -n; Wíckel m -s, -;
мато́к пра́жы Gárndocke f
мато́р м. тэх. Mótor m -s, -tóren
маторабудава́нне н. Motórenbau m -es