мата́ць

1. (віць, навіваць) háspeln vt, spúlen vt; áufwickeln vt, wíckeln vt (у клубок);

2. разм:

мата́ць галаво́й гл матляць;

◊ мата́ць (сабе́) на вус разм ́≅ sich (D) etw. hínter die Óhren schreiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)