раздзьму́ць
1. (рассеяць) aus¦einánder blásen*, verwéhen
2. (агонь) ánfachen
3. (надзьмуць) áufblasen*
3. (перабольшыць) áufbauschen
раздзьму́ць
1. (рассеяць) aus¦einánder blásen*, verwéhen
2. (агонь) ánfachen
3. (надзьмуць) áufblasen*
3. (перабольшыць) áufbauschen
раздзява́льня
раздзява́цца sich áusziehen*, sich entkléiden
раздзява́ць áuskleiden
раздзяле́нне
раздзяле́нне пра́цы Árbeitsteilung
раздзяле́нне ўла́ды Gewálteinteilung
раздзялі́цца
1. sich téilen, sich trénnen;
2. (падзяліць маёмасць) das Vermögen [den Besítz] téilen;
3.
4.:
па гэ́тым пыта́нні ду́мкі раздзялі́ліся in díeser Fráge gíngen die Méinungen aus¦einánder
раздзялі́ць, раздзяля́ць
1. téilen
раздзялі́ць на ро́ўныя ча́сткі gléichmäßig vertéilen [éin teilen, áufteilen];
2. (зведаць што-н разам з кім
раздзяля́льны
1. téilend, trénnend; Schéide-; Trénnungs-; Téilungs-;
раздзяля́льны знак
2.
раздзяля́льны злу́чнік disjunktíve Konjunktión
раздзяўба́ць, раздзяўбці́
1. (álles) áufpicken
2. (пашкодзіць) zerpícken
раздо́брывацца, раздо́брыцца