Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы ь э ю я /

сцяць^I (зняць, ссячы і г. д) ábschlagen* vt, ábhauen* (impf háute ab) vt; ábholzen vt, fällen vt (дрэвы)

сцяць^II разм (сціснуць) zusámmenpressen vt;

сця зу́бы die Zähne zusámmenbeißen*;

ад стра́ху ў яго́ сцяла го́рла die Angst schnürte ihm die Kéhle zu

сцячы́ ábfließen* vi (s), áblaufen* vi (s), áusfließen* vi (s); ábtropfen vi (s) (па кроплях)

сцячы́ся гл сцякацца

счака́ць ábwarten vt, ábpassen vt;

счака́ць зру́чнага вы́падку éine pássende Gelégenheit ábwarten

счапі́цца

1. sich ineinánder verháken [verkrállen]; sich kúppeln, gekúppelt wérden (злучыцца, сашчапіцца);

2. разм (пасварыцца) sich in die Háare geráten*, (héftig) aneinánder geráten*

счапі́ць zusámmenhaken vt; (zusámmen)kúppeln vt (вагоны і г. д)

счапле́нне н

1. тэх Ko¦häsión f -, -en;

2. чыг, аўта Kúpplung f -, -en;

уключы́ць счапле́нне éinkuppeln vi;

вы́ключыць счапле́нне áuskuppeln vi

счапля́цца гл счапіцца

счапля́ць гл счапіць