расстано́ўка
1. (дзеянне) Áufstellung
2. (паўза):
гавары́ць з расстано́ўкай bedächtig jédes Wort betónend] spréchen*; beim Spréchen Páusen máchen
расстано́ўка
1. (дзеянне) Áufstellung
2. (паўза):
гавары́ць з расстано́ўкай bedächtig jédes Wort betónend] spréchen*; beim Spréchen Páusen máchen
расстара́цца áuftreiben*
расста́цца
расстраля́ць
1. erschíeßen*
расстраля́ць на ме́сцы stándrechtlich erschíeßen*;
2. (усе патроны) verschíeßen*
расстро́ены
1. (пра здароўе
расстро́ен стра́ўнік verdórbener Mágen;
2. (пра музычны інструмент) verstímmt;
3. (аб планах, намерах) veréitelt;
4. (пра чалавека) níedergeschlagen, verstímmt, míssgestimmt;
5. (пра беспарадак):
расстро́еная гаспада́рка verkómmene [verlótterte] Wírtschaft
расстро́іцца
1. (стаць беспарадкавым) in Verwírrung geráten*; zerrüttet wérden;
2. (не здзейсніцца) nicht zu Stánde kómmen*; veréitelt wérden; schéitern
3. (пра музычныя інструменты) sich verstímmen;
4. (засмуціцца) sich (
расстро́іць, расстро́йваць
1. (парушыць строй, парадак) verwírren
2. (музычны інструмент) verstímmen
3. (перашкодзіць ажыццяўленню чаго
4. (засмуціць каго
расстро́йства
1. Verwírrung
2. (благі настрой):
быць у расстро́йстве schléchter Láune sein, míssgestimmt sein;
3.
расстро́йства мо́вы Spráchfehler
расстро́йства дыха́ння Átmungsstörung
расстро́йства стра́ўніка Mágenverstimmung
расстрэ́л
расстрэ́л закла́днікаў Géiselerschießung
прысудзі́ць да расстрэ́лу zum Tóde durch Erschíeßen verteilen
расступі́цца Platz máchen, Raum gében* (перад кім