Verbum

сумле́ннасць ж Gewíssenhaftigkeit f -

сумле́нне н Gewíssen n -s;

го́лас сумле́ння die Stímme des Gewíssens;

згрызо́ты сумле́ння Gewíssensbisse pl;

свабо́да сумле́ння Gewíssensfreiheit f -;

са спако́йным сумле́ннем séelenruhig;

без усяля́кага сумле́ння gewíssenlos; um die Wáhrheit zu ságen;

мець на сваі́м сумле́нні auf dem Gewíssen háben;

◊ дзе́ля ачы́сткі сумле́ння zur Berúhigung des Gewíssens;

рабі́ць гешэ́фты з сумле́ннем gégen das (éigene) Gewíssen hándeln;

з чы́стым сумле́ннем mit gútem Gewíssen, in gútem Gláuben;

нячы́стае сумле́нне спаць не дае́ ≅ bös’ Gewíssen, böser Gast, wéder Rúhe, wéder Rast

сумле́нны gewíssenhaft, éhrlich; réchtschaffen (прыстойны)

су́мна

1. прысл lángweilig;

2. безас у знач вык:

мне су́мнаа ich lángweile mich, ich hábe Lángeweile, mir ist es lángweilig

сумнава́ты прысл zíemlich [étwas] lángweilig

сумне́нне н, сумне́ў м Zwéifel m -s, -;

у гэ́тым няма́сумне́ння da gibt es kéinen Zwéifel, darüber kann kein [nicht der míndeste] Zwéifel bestéhen*, es ist nicht zu bezwéifeln;

гэ́та па-за ўся́кім сумне́ннем das steht áußer Zwéifel;

ста́віць пад сумне́нне што-н etw. bezwéifeln, über etw. (A) Zwéifel hégen, etw. in Zwéifel zíehen*;

узніка́юць сумне́нні es kómmen Zwéifel [Bedénken], Zwéifel stéigen auf;

не застае́цца сумне́ння ў тым, што … es bestéht kein Zwéifel, dass …

сумне́ўны, сумні́цельны кніжн

1. zwéifelhaft, frágwürdig;

сумне́ўны вы́падак Zwéifelsfall m -(e)s, -fälle;

сумне́ўная перава́га zwéifelhafter Vórzug [Vórteil, Gewínn];

2. (падазроны) verdächtig; frágwürdig;

сумне́ўная асо́ба éine frágwürdige Persón

сумно́жнік м матэм Multiplikátor m -s, -tóren

су́мны

1. lángweilig;

2. (які сумуе) tráurig, míssgestimmt;

3. (напр пра вынік) kläglich, beklágenswert

сумнява́цца (у кім-н, у чым-н) zwéifeln vi (an D), bezwéifeln vt (A), Zwéifel [Bedénken] hégen [trágen*];

мо́жна не сумнява́цца ў тым, што … es bestéht kéin Zwéifel, dass …