Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
абвгдежзіклмнпрстуфхцчшэюя
абвгділмноруыэя’

узво́дзіць

1. вайск:

узво́дзіць куро́к den Hahn spánnen;

2. (весці ўверх) hináufführen vt;

◊ узво́дзіць на каго-н паклёп разм j-m die Schuld in die Schúhe schíeben*, j-m etw. ándichten; j-n durch den Kakáo zíehen* (разм абняславіць; пакепліваць)

узво́дны вайск

1. Zug-;

узво́дная кало́на Zúgkolonne f -, -n;

2. у знач наз м Zúgführer m -s, -

узво́зіць hináuffahren* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuffahren* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць)

узвы́сіцца, узвыша́цца stéigen* vi (s):

яна́ ве́льмі узвы́сілася ў маі́х вача́х sie ist in méinen Áugen sehr gestíegen

узвы́ць áufheulen vi

узвы́шанасць ж

1. геагр Ánhöhe f -, -n, Höhe f -, -n, Erhöhung f -, -en;

2. (думак, пачуццяў) Erhábenheit f -

узвы́шаны

1. erhöht;

2. перан hoch, erhóben

узвы́шша н (гара) Lándrücken m -s, -; Erhébung f -, -en; гл тс узвышанасць 1.

узвышэ́нне н

1. (дзеянне) Hébung f -, -en; перан Erhöhung f -, -en;

2. (высокае месца) Erhöhung f

узвядзе́нне н

1. (на пасаду і пад.) Verléihung éines Ámtes [éiner Würde];

2. кніжн (пабудова) Erríchtung f -;

3. матэм:

узвядзе́нне ў ступе́нь Potenzíeren n -s, Erhébung in éine Poténz;

узвядзе́нне ў куб Kubíeren n -s