узысці́, узыхо́дзіць
1. (падняцца) erstéigen*
2. (пра сонца) áufgehen*
3. (ступаць) tréten*
4. (прарасці) áufkeimen
узысці́, узыхо́дзіць
1. (падняцца) erstéigen*
2. (пра сонца) áufgehen*
3. (ступаць) tréten*
4. (прарасці) áufkeimen
узыхо́д
узыхо́д со́нца Sónnenaufgang
узыхо́джанне
узыхо́джанне на гару́ Bérgbesteigung
узы́чыць
У́зэдам
уз’ядна́цца sich wíeder veréinigen
уз’язджа́ць
узя́ты genómmen; zusámmengenommen (разам)
узя́цца
1.:
узя́ за ру́кі einánder [sich] an den Händen fássen;
2. (абавязацца) übernéhmen*
узя́ напіса́ць арты́кул sich verpflíchten, éinen Artíkel zu schréiben;
3. (прыступіць) an éine Árbeit [Beschäftigung] géhen*;
я узя́ўся за пра́цу ich machte mich [ging] an die Árbeit, ich ging ans Werk;
узя́ за спра́ву ins Zeug géhen*;
узя́цца за спра́ву іна́чай éine Sáche ánders ánpacken [ángreifen*];
◊ адку́ль у іх гэ́та узя́ло́ся wo háben sie das her?;
узя́цца за ро́зум
узя́цца за каго
адку́ль ні вазьмі́ся plötzlich, von úngefähr, únerwartet
узя́цце
1. Éinnahme
узя́цце ўла́ды
узя́цце ў пало́н Gefángennahme
2.:
узя́цце крыві́
узя́цце про́бы Próbenentnahme