дурне́нькі
Verbum
анлайнавы слоўнікдурне́нькі
прыкі́двацца дурне́нькім sich dumm stéllen
дурне́ць
дурні́ца
дурні́цы
1. Súmpfheidelbeeren
ісці́ па дурні́цы Súmpfheidelbeeren súchen géhen*;
2. (глупства):
вярзці́ дурні́цы dúmmes Zeug réden
дурні́чнік
дурно́та Dúmmheit
па дурно́це aus Dúmmheit
дурны́
1. (неразумны) dumm; doof (
◊ дурн як бот
дурны́! so ein Dúmmkopf!;
ён не дурны́ er ist nicht auf den Kopf gefállen;
паста́віць сябе́ ў дурно́е стано́вішча sich in éine dúmme Láge bríngen*;
2.
3. (дрэнны, непрыемны) schlecht, übel;
◊ пашлі́ дурно́га, а за ім друго́га ≅ wer éinen Nárren schickt, darf kéinen Wéisen erwárten;
вы́рас да не́ба, а дурны́ як трэ́ба ≅ dumm wie Bóhnenstroh
ду́рыкі
дуры́ла