славе́снасць
1. Literatúr
наро́дная славе́снасць Folklóre
2. (філалагічныя навукі) philológische Wíss en schaften
3.
славе́снасць
1. Literatúr
наро́дная славе́снасць Folklóre
2. (філалагічныя навукі) philológische Wíss en schaften
3.
славе́снік
славе́сны
1. Sprách-; Literatúr-; Philologíe-;
2.
славі́ст
славі́стыка
славісты́чны Slawístik-; slawístisch
сла́віцца berühmt [bekánnt] sein (чым
сла́віць rühmen
славу́тасць
1. Berühmtheit
2. (месца, рэч) Séhenswürdigkeit
славу́ты berühmt; rúhmreich, glórreich, rúhmvoll, rúhmbedeckt;
славу́тыя старо́нкі гісто́рыі ein Rúhmesblatt der Geschíchte;
славу́ты жыццёвы шлях ein rúhmreiches Lében