расстро́іць, расстро́йваць
1. (парушыць строй, парадак) verwírren
2. (музычны інструмент) verstímmen
3. (перашкодзіць ажыццяўленню чаго
4. (засмуціць каго
расстро́іць, расстро́йваць
1. (парушыць строй, парадак) verwírren
2. (музычны інструмент) verstímmen
3. (перашкодзіць ажыццяўленню чаго
4. (засмуціць каго
расстро́йства
1. Verwírrung
2. (благі настрой):
быць у расстро́йстве schléchter Láune sein, míssgestimmt sein;
3.
расстро́йства мо́вы Spráchfehler
расстро́йства дыха́ння Átmungsstörung
расстро́йства стра́ўніка Mágenverstimmung
расстрэ́л
расстрэ́л закла́днікаў Géiselerschießung
прысудзі́ць да расстрэ́лу zum Tóde durch Erschíeßen verteilen
расступі́цца Platz máchen, Raum gében* (перад кім
рассудзі́ць
1. (устанавіць, хто правы, хто вінаваты) entschéiden*
2. (падумаць) erwägen*
рассу́нуць aus¦einánder rücken, aus¦einánder schíeben*; aus¦einánder zíehen* (фіранкі); áusziehen*
рассціла́нне
рассціла́ць
рассы́лка
рассы́льны
1.:
рассы́льная кні́га Versándbuch
2.