Дуўр
Verbum
анлайнавы слоўнікдух
1. (маральны настрой) Geist
баявы́ дух Kámpfgeist
стан духу Gemütsverfassung
сабра́цца з духам Mut fássen; sich (
падня́ць дух die Stímmung hében*;
па́даць духам den Mut verlíeren*;
2. (дыханне) Átem
пераве́сці дух Átem schöpfen [hólen];
у мяне́ дух займа́е mir stockt der Átem;
бе́гчы на ўве́сь дух die Béine in die Hand nehmen*;
3. (прывід, здань) Geist
◊ гавары́ць як на духу́ sich (
духаве́нства
бе́лае духаве́нства Wéltgeistlichkeit
чо́рнае духаве́нства Klóstergeistlichkeit
духавы́
духавы́я інструме́нты Blásinstrumente
духавы́ы́ арке́стр Blásorchester [-kɛs-]
духавы́а́я стрэ́льба Lúftgewehr
духата́
духі́
карыста́цца духа́мі Parfüm benútzen;
духі́ па́хнуць прые́мна das Parfum riecht gut [ángenehm]
духме́нь
1. Schwüle
духме́нь пе́рад навальні́цай drückende Hítze vor dem Gewítter;
2. (цяжкое паветра) stíckige [verbráuchte] Luft;
у пако́і така́я духме́нь im Zímmer ist es so stíckig
духмя́насць
духмя́насць кве́так Blúmenduft
духмя́ны aromátisch, wóhlriechend, dúftend, dúftig; würzig;
духмя́ныя рэ́чывы Riechstoffe
духмя́ныя тра́вы Gewürze
духмя́ны гаро́шак
духо́ўка