Verbum

інжыне́р, ‑а, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй. Інжынер-канструктар. Інжынер-дарожнік. Інжынер-электрык. Горны інжынер. Інжынер-эканаміст.

[Фр. ingenieur.]

інжыне́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю інжынера, інжынераў. Інжынернае збудаванне. Інжынерны разлік. Інжынерны персанал.

інжыне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інжынера, належыць яму. Інжынерская дзейнасць. Інжынерская пасада.

інжыне́рства, ‑а, н.

1. Прафесія, занятак інжынера. Лоўгач прыйшоў дахаты і ўрачыста абвясціў Зосі: — Канец інжынерству, Зосечка. Савіцкі.

2. зб. Разм. Інжынеры.

інжыне́рыя, ‑і, ж., зб.

Уст. Інжынерства (у 2 знач.).

інжы́р, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства тутавых; фігавае дрэва, смакоўніца.

2. ‑у. Салодкі мясісты плод гэтага дрэва; фіга, смоква, вінная ягада. / у знач. зб. У гэты час старая служанка прынесла віно і драўляную талерку з сушаным інжырам і рознымі яшчэ прысмакамі. Самуйлёнак.

[Перс.]

інжы́равы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і інжырны.

інжы́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інжыру. // Прыгатаваны з інжыру. Інжырнае варэнне.

інжэ́ктар, ‑а, м.

Струменная помпа для нагнятання вадкасцей у розныя апараты і рэзервуары.

[Фр. injecteur.]

інжэ́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інжэктара. Інжэктарныя трубы.