Verbum

іегаві́ст,

гл. іегавісты.

іегаві́стка,

гл. іегавісты.

іегаві́сты, ‑аў; адз. іегавіст, ‑а, М ‑сце, м.; іегавістка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. іегавісткі, ‑так; ж.

Адна з найбольш рэакцыйных рэлігійных сект, забароненая ў СССР.

іегаві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іегавістаў. Іегавісцкая секта.

іе́на, ‑ы; Р мн. іен; ж.

Грашовая адзінка Японіі.

іерагліфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іерогліфа, выражаны пры дапамозе іерогліфаў. Іерагліфічнае пісьмо. Іерагліфічны надпіс.

іерадыя́кан, ‑а, м.

Манах у сане дыякана.

[Грэч. hierodiakonos.]

іерамана́х, ‑а, м.

Манах у сане свяшчэнніка.

[Грэч. hieromonachos.]

іера́рх, ‑а, м.

Царкоўна-афіцыйная назва епіскапа.

[Ад грэч. hierarchēs — свяшчэнны кіраўнік.]

іерархі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іерархіі. Іерархічная лесвіца.