тук, ‑у, м.
1. Мінеральнае ўгнаенне. Глебу добра заправілі арганікай, мінеральнымі тукамі, старанна апрацавалі. «Звязда».
2. Растоплены тлушч. Павел, з’еўшы каўбасы і сала, зліў сабе на талерку з патэльні тук і апетытна ма[ча]ў бульбай. Шамякін. Ах, які духмяны тук цячэ на хлеб ад гэтай задымленай смачнай скваркі! Васілевіч.
ту́кавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да туку (у 1 знач.). Тукавая сумесь. Тукавы завод. Тукавая прамысловасць. // Прызначаны для ўнясення ў глебу тукаў. Тукавая сеялка.