Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

туві́нец,

гл. тувінцы.

туві́нка,

гл. тувінцы.

туві́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тувінцаў, які належыць, уласцівы ім. Тувінская мова. Тувінскае адзенне.

туві́нцы, ‑аў; адз. тувінец, ‑нца, м.; тувінца, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. тувінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Тувінскай АССР.