Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зефі́р, ‑у, м.

1. Паэт. Цёплы, лёгкі ветрык.

2. Баваўняная тканіна для бялізны. Кашуля з зефіру.

3. Сорт лёгкай фруктовай пасцілы.

[Ад грэч. zephyros — заходні вецер.]

зефі́равы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з зефіру (у 2 знач.). Зефіравая сарочка.

зефі́рны, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Лёгкі, далікатны.