Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зейгерава́нне, ‑я, н.

Спец. Спосаб раздзялення цвёрдых сплаваў на састаўныя часткі, заснаваны на рознасці тэмператур плаўлення.

зейгерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Рабіць зейгераванне.

[Ад ням. seigern.]