Verbum

бунд, ‑а, М ‑дзе, м.

Усеагульны яўрэйскі сацыял-дэмакратычны саюз — дробнабуржуазная нацыяналістычная партыя меншавіцкага напрамку.

бу́ндавец, ‑даўца, м.

Член бунда; прыхільнік бунда.

бу́ндаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бунда, бундаўцаў.

бу́ндэсвер, ‑а, м.

Узброеныя сілы ФРГ.

[Ням. Bundeswehr.]

бундэсра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Орган прадстаўніцтва зямель у Федэратыўнай Рэспубліцы Германіі.

[Ням. Bundesrat.]

бу́ндэстаг, ‑а, м.

Ніжняя палата парламента ў ФРГ.

[Ням. Bundestag.]

бу́нкер, ‑а, м.

1. Металічная ці бетонная скрыня (на суднах — адсек) для часовага захоўвання збожжа, вугалю ці якіх‑н. іншых сыпкіх рэчываў і матэрыялаў. Камбайн рушыў. Пад нажамі яго зазвінела салома, у бункер пасыпаўся густы струмень важкага зерня. Дуброўскі. Непадалёку свінаркі грузілі ў бункеры падвеснай дарогі корм і развозілі яго па ўсіх трох вялізных карпусах свінафермы. Паслядовіч.

2. Падземнае жалезабетоннае бамбасховішча.

3. Наземнае драўляна-земляное ці бетоннае сховішча з амбразурамі для вядзення агню; дзот, дот. Паліцаі.. пакапалі вакол школы акопы, нарабілі бункеры, паставілі ў іх кулямёты. Сабаленка.

[Англ. bunker.]

бункерава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бункераваць.

бункерава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад бункераваць.

бункерава́цца, ‑руецца; незак.

1. Спец. Папаўняць запасы паліва (пра судны, паравозы).

2. Зал. да бункераваць.