стусі́на, ‑ы, ж.
Разм. Прут, дубец. Пакручваючы над жывёлінамі стусінай, я раз-пораз пакрыкваў на іх: «Цоб, цабе!» Сабаленка. // Гібкае пугаўё. [Адзін дзядзька:] — Нехта пугу з сядзення выцягнуў. І такая ж была пуга, каб ён не спажыў яе! Стусіна, у краме куплена. Чорны. // перан. Пра высокага тонкага чалавека. — Ну, ну... сам ты трыбунал, бачыш, як пагладзеў, а быў, як стусіна, — пажартавала байчэйшая. Броўка.
стуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да стухнуць 1.
сту́хнуць 1, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. стух, ‑ла; зак.
Разм.
1. Пераехаць гарэць, свяціць; патухнуць. Агонь стух. □ Бліснулі ў пярэдняй машыны падфарнікі. Стухлі. Пташнікаў.
2. перан. Стаць цьмяным, перастаць свяціцца. Вочы бліснулі .. радасцю і ўраз стухлі. Мурашка. // Знікнуць, прапасці. Усмешка стухла на яго твары.
сту́хнуць 2, ‑не; пр. стух, ‑ла; зак.
Разм. Стаць тухлым, сапсаваным (аб прадуктах і пад.). Мука стухла.
стушава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад стушаваць.
стушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.
1. Спец. Стаць стушаваным, пры дапамозе тушоўкі зрабіць паступовы пераход ад цёмнага да светлага. Лініі на малюнку стушаваліся. // перан. Стаць менш прыкметным, выразным; згладзіцца. Потым і яшчэ былі такія экскурсіі, а потым вучыліся .. [хлопцы] пад зямлёю, але ўсё гэта неяк стушавалася ў памяці, выразна, да драбніц запомніўся толькі першы спуск. Лупсякоў.
2. перан. Разм. Сумецца, збянтэжыцца. Стушавацца на экзаменах. □ Дзяўчына раптам заўважыла, што ў загадчыка няма аднае рукі, і ад гэтага крыху стушавалася і адказала: — Не. Дуброўскі. Яўлампія Аляксандраўна няўлоўна павяла выгнутым брывом, Антон Пятровіч трохі стушаваўся і заспяшыў, каб чокнуцца з Віктарам, жонкай і дачкой. Даніленка.
стушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., каго-што.
1. Спец. Тушуючы, зрабіць паступовым і непрыкметным пераход ад цёмнага да светлага. Стушаваць плоскасць.
2. перан. Разм. Зрабіць менш прыкметным, выразным; згладзіць. Час стушаваў Петрусёва гора.
стушо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стушоўваць — стушаваць.
стушо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да стушавацца.
2. Зал. да стушоўваць.
стушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да стушаваць.
стушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. стушаваць (у 1 знач.).