стушо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стушоўваць — стушаваць.
стушо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да стушавацца.
2. Зал. да стушоўваць.
стушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да стушаваць.
стушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. стушаваць (у 1 знач.).
стушы́ць, стушу, стушыш, стушыць; зак., што.
Разм. Звесці зусім; патушыць. [Макрына] пачала дзьмухаць прытухшыя смалякі — зусім стушыла. Баранавых. // перан. Не даць магчымасці развіцца чаму‑н. Бо там... Дзе ўдар З халоднага пагана У дзікай роспачы Стушыў агонь грудзей, Дзе кроў цякла З глыбокай, свежай раны, — Там кветкі вырастуць, Красы, жыцця, надзей!.. Трус.