Verbum

антымаста́цкі, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены мастацкасці; які супярэчыць мастацкаму густу.

антымаста́цтва, ‑а, н.

Тэндэнцыі ў сучасным заходнім мастацтве, што выражаюцца ў імкненні ствараць творы, якія супярэчаць законам віду або жанру мастацтва.

антымілітары́зм, ‑у, м.

Масавы міжнародны рух супраць палітыкі мілітарызму і імперыялістычных войнаў.

антымілітары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік антымілітарызму.

антымілітары́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць мілітарызму.

антымо́нія, ‑і, ж.

У выразе: разводзіць антымоніі гл. разводзіць.

антынавуко́вы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць навуковых тэорый, палажэнняў; ненавуковы. Антынавуковае ўяўленне.

антынаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Варожы інтарэсам народу. Антынародная палітыка царызму. Антынародная вайна.

антыно́мія, ‑і, ж.

Спец. Супярэчнасць паміж двума палажэннямі, якія ўзаемна выключаюць адно аднаго і ў той жа час прызнаюцца аднолькава правільнымі.

[Грэч. antinomia.]

антыпарты́йны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць ідэйных і арганізацыйных прынцыпаў партыі, супярэчны з імі.