стратапла́н, ‑а,
[Ад лац. stratum — слой і фр. planer — лятаць, вісець (у паветры).]
стратапла́н, ‑а,
[Ад лац. stratum — слой і фр. planer — лятаць, вісець (у паветры).]
стратаста́т, ‑а,
Аэрастат з герметычна закрытай гандолай для палёту чалавека ў стратасферу.
[Ад лац. stratum — слой і грэч. statos — нерухомы, стаячы.]
стратасфе́ра, ‑ы,
Верхні слой атмасферы, які знаходзіцца над трапасферай.
[Ад лац. stratum — слой і грэч. sphaira — шар.]
стратасфе́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стратасферы.
стра́тнасць, ‑і,
Уласцівасць і стан стратнага.
стра́тны, ‑ая, ‑ае.
Які вядзе да страты, прыносіць страту.
•••
стратыграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стратыграфіі.
стратыгра́фія, ‑і,
Раздзел гістарычнай геалогіі, які вывучае паслядоўнасць фарміравання горных парод і іх першасныя прасторавыя ўзаемаадносіны.
[Ад лац. stratum — слой і грэч. graphō — пішу.]
стратыфікава́ны, ‑ая, ‑ае.
стратыфікава́цца, ‑куецца;