інтэліге́нтшчына, ‑ы,
1.
2. Склад думак, жыццёвы ўклад, ўласцівы старой, буржуазнай інтэлігенцыі.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuінтэліге́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інтэлігента, інтэлігенцыі.
інтэліге́нцыя, ‑і,
Грамадскі слой людзей, якія прафесіянальна займаюцца разумовай, пераважна складанай творчай працай, развіццём і распаўсюджаннем культуры.
інтэнда́нт, ‑а,
Ваеннаслужачых інтэнданцтва, інтэнданцкай службы.
[Фр. intendant.]
інтэнда́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інтэнданцтва, да інтэнданта.
•••
інтэнда́нцтва, ‑а,
Ваенная арганізацыя, якая займаецца гаспадарчым забеспячэннем арміі і вайсковай гаспадаркай.
інтэнсі́ўнасць, ‑і,
Уласцівасць інтэнсіўнага; напружанасць, узмоцненая дзейнасць.
інтэнсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Напружаны, узмоцнены.
2. Які дае найбольш высокую прадукцыйнасць.
[Ад лац. intensio — напружанне, узмацненне.]
інтэнсіфікава́цца, ‑куецца;
інтэнсіфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;