Verbum

лагавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да логу. Між шэрагу хат, якія складалі сабою бок вуліцы, адмяжоўваючы майдан ад лагавое вуліцы, праходзілі рэдкія пешаходы. Гартны.

лагагры́ф, ‑а, м.

Род шарады або загадкі, для рашэння якой трэба адшукаць загаданае слова і ўтварыць ад яго новыя словы перастаноўкаю або выкідваннем асобных складоў ці літар.

[Ад грэч. lógos — слова і griphos — загадка.]

лагадне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца лагодным, лагаднейшым. — Дык сядай у машыну, паедзем, — лагаднее трактарыст Мікалай. Бялевіч. Успаміны крыху размякчалі Максіма Сцяпанавіча, ён лагаднеў. Карпаў.

лагапа́т, ‑а, М ‑паце, м.

Чалавек з заганамі ў вымаўленне.

лагапаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лагапатыі.

лагапа́тыя, ‑і, ж.

Заганы ў вымаўленні (картавасць, шапялявасць, заіканне і пад.).

[Ад грэч. lógos — слова, мова і páthos — хвароба.]

лагапе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па лагапедыі.

лагапеды́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лагапедыі. Лагапедычная бальніца.

лагапе́дыя, ‑і, ж.

Навука аб недахопах вымаўлення і іх лячэнні.

[Ад грэч. lógos — слова, мова і paidea — выхаванне, навучанне.]

лагары́фм, ‑а, м.

У матэматыцы — паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік. Сістэма лагарыфмаў. □ Янча перагортвае табліцу лагарыфмаў і, адшукаўшы патрэбную функцыю вугла, запісвае яе ў сшытак. Васілевіч.

[Ад грэч. logos — адносіны і arithmos — лік.]