Verbum

землеўла́сніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да землеўласніка.

землеўпара́дкавальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да землеўпарадкавання. Землеўпарадкавальныя мерапрыемствы. Землеўпарадкавальныя камісіі.

землеўпара́дкаванне, ‑я, н.

Сістэма мерапрыемстваў, якія паляпшаюць землекарыстанне. Сацыялістычнае землеўпарадкаванне. □ — Пра землеўпарадкаванне што чуваць? — Пішуць, што на пасёлкі людзі ідуць. Крапіва.

землеўпара́дчык, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне землеўпарадкавання.

землечарпа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для паглыблення дна рэк, вадаёмаў і пад., якая дастае грунт пры дапамозе чарпакоў, прымацаваных да рухомага ланцуга.

землечарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да землечарпання. Землечарпальныя работы.

землечарпа́нне, ‑я, н.

Выманне грунту са дна рэк, вадаёмаў і пад. з мэтай іх паглыблення.

земля... (гл. земле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «земле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: землязнаўства, земляробства.

землязна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне землязнаўства.

землязна́ўства, ‑а, н.

Галіна фізічнай геаграфіі, якая вывучае агульныя фізіка-геаграфічныя заканамернасці Зямлі; агульная фізічная геаграфія.