згара́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць згаральнага. Згаральнасць нафты.
згара́льны, ‑ая, ‑ае.
Які можа гарэць, згарэць. Згаральнае рэчыва.
згара́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. згараць 1 — згарэць.
•••
Рухавік унутранага згарання гл. рухавік.
згара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да згарэць.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паддавацца хімічнаму распаду (пра арганічныя рэчывы).
згарба́цець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць гарбатым, згорбіцца. І ўспомніў маці, .. якая ніколі не разгінала спіны то на сваім, то на калгасным полі і ад таго пад старасць зусім згарбацела. Сачанка.
згарба́ціцца, ‑бачуся, ‑бацішся, ‑баціцца.
Разм. Згорбіцца, згарбець.
згарба́ціць, ‑бачу, ‑баціш, ‑баціць.
Зак. да гарбаціць.
згарба́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад згарбаціць.
згарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца гарбатым; згарбаціцца. Згарбеў чалавек. Даўно, як помняць яго ў вёсцы, дык гэткі; з чаго, як — забыліся. Ермаловіч.
згарну́цца, згарнуся, згорнешся, згорнецца; зак.
1. Скруціцца трубкай, спіраллю і пад. Дзіміна палажыла графік на стол, і ватман згарнуўся ў скрутак. Карпаў. // Скурчыцца, скруціцца. Грыбавец не пайшоў спаць у машыну, астаўся пры агні, Васіль Чаравака таксама згарнуўся пад дубам, накрыўшыся кажушком. Пестрак.
2. перан. Паменшыцца, зменшыцца, скараціцца (у колькасці, памерах, працягласці і пад.). Вытворчасць згарнулася. // Часова спыніць або скараціць сваю дзейнасць. Прадпрыемства згарнулася.
3. Спец. Згуснуць, згусціцца. Каб кроў, узятая ў донара, не згарнулася, у яе адразу дадаюцца пабочныя рэчывы для стабілізацыі. «Маладосць».