герма́нцы, ‑аў;
1. Старажытныя плямёны індаеўрапейскай моўнай групы, якія жылі ў цэнтральнай, заходняй і паўднёва-заходняй Еўропе.
2.
герма́нцы, ‑аў;
1. Старажытныя плямёны індаеўрапейскай моўнай групы, якія жылі ў цэнтральнай, заходняй і паўднёва-заходняй Еўропе.
2.
гермафрады́т, ‑а,
Арганізм, часцей жывёльны, які мае адзнакі абодвух полаў.
[Ад імя старажытнагрэчаскай міфічнай істоты — сына Гермеса і Афрадыты, зрошчанага па волі багоў з німфай Салмакідай.]
гермафрадыты́зм, ‑у,
Наяўнасць адзнак абодвух полаў у адным арганізме.
герметызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Рабіць герметызацыю чаго‑н.
герметыза́цыя, ‑і,
Забеспячэнне непранікальнасці вытворчых памяшканняў і абсталявання для вадкасцей і газаў.
[Ад імя легендарнага егіпецкага мудраца Гермеса Тройчы Найвялікшага, якому прыпісвалася таямнічая здольнасць шчыльна закаркоўваць пасуду.]
герметы́чнасць, ‑і,
Уласцівасць герметычнага; непранікальнасць.
герметы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які наглуха забываецца і зусім не прапускае вадкасці і газу.
геро́іка, ‑і,
Гераічны змест, гераічны бок чаго‑н.
геро́й, ‑я,
1. Чалавек, які зрабіў подзвіг, робіць подзвігі.
2. Галоўная дзеючая асоба літаратурна-мастацкага твора.
3.
4.
5. Легендарны правадыр, асілак старажытнагрэчаскай міфалогіі.
•••
[Грэч. hērōs.]
геро́йскі, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на геройстве, звязаны з праяўленнем геройства.
2. Уласцівы герою, такі, як у героя.