Verbum

іншакраі́нны, ‑ая, ‑ае.

Чужаземны, іншаземны. Іншакраінны капітал. Іншакраіннае паштовае кляймо. Іншакраінная фірма.

іншамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які гаворыць на іншай мове; напісаны на іншай мове. Іншамоўнае насельніцтва. Іншамоўныя выданні. // Які належыць іншай мове. Іншамоўны ўплыў. Іншамоўныя словы.

іншамы́сны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і іншадумны.

іншанацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны, належыць да іншай нацыі. Іншанацыянальныя звычаі.

іншаплане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іншай планеты. Іншапланетныя цывілізацыі.

іншапланеця́не, ‑цян; адз. іншапланецянін, ‑а, м.

Паводле меркаванняў вучоных — жыхары іншых планет.

іншапляме́ннік, ‑а, м.

Уст. Чалавек, які належыць да іншага племені, іншай народнасці. Нашэсце іншапляменнікаў.

іншапляме́нніца, ‑ы, ж.

Уст. Жан. да іпшапляменнік.

іншапляме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да іншага племені, народа. Іншапляменны элемент.

іншаро́дзец, ‑дца, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — афіцыйная назва прадстаўніка нярускай народнасці, звычайна ўраджэнца ўсходняй ускраіны.