Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

усе́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да усеяцца (у 1 знач.).

2. Зал. да усейваць.

усе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усеяць.

усе́кчы,

гл. усячы.

усе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усяліць.

уселітасці́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Шчодры на літасці; велікадушны.

усемяро́ны, ‑ая, ‑ае.

Павялічаны ў сем разоў.

усемяры́х, прысл.

Колькасцю ў сем асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду). Працавалі ўсемярых.

усена́вуч, ‑а, м.

Усеагульнае навучанне.

усенаро́дна, прысл.

1. Прысл. да усенародны.

2. У прысутнасці людзей, публічна. Адзначылі іх [майстроў] усенародна, І іх так узрушыў той стан: Была ім прысвоена годнасць Пачэсных байцоў-партызан. Колас.

усенаро́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць усенароднага. Усенароднасць партызанскага руху.