Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

лесамеліяра́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па лесамеліярацыі.

лесамеліярацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесамеліярацыі. Лесамеліярацыйныя мерапрыемствы.

лесамеліяра́цыя, ‑і, ж.

Паляпшэнне прыродных (глебавых, гідралагічных і кліматычных) умоў шляхам лесаразвядзення.

лесанарыхто́ўкі, ‑товак; адз. лесанарыхтоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзяржаўная нарыхтоўка лесу (у 2 знач.).

лесанарыхто́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесанарыхтовак. Лесанарыхтоўчая прамысловасць.

лесанарыхто́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца лесанарыхтоўкамі.

лесанасаджэ́нне, ‑я, н.

1. Штучнае развядзенне лясоў.

2. звычайна мн. (лесанасаджэ́нні, ‑яў). Штучна насаджаны лес, участак такога лесу.

лесапава́л, ‑у, м.

Ваяка лесу.

лесапава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто працуе на лесапавале.

лесапагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для пагрузкі лесаматэрыялу на судны або ў вагоны. Лесапагрузачныя машыны.