Verbum

ла́сцік ​¹, ‑у, м.

Баваўняная тканіна з бліскучым верхам, якая ужываецца звычайна на падкладку. Паліто на ласціку.

[Ад англ. lasting — трывалы.]

ла́сцік ​², ‑у, м.

Каўчук, гума. // Разм. Гумка для сцірання напісанага.

[Ад новалац. elasticus — пругкі, эластычны.]

ла́сцікавы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ласціку ​¹. Ласцікавы цэх. // Зроблены з ласціку. Ласцікавая падкладка.

ла́сцікавы ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ласціку ​². Ласцікавая вытворчасць.

ла́сы, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі смачны. Ласы кусок.

2. на што, да каго‑, чаго‑н. Які мае асаблівую цягу да каго‑, чаго‑н.; прагны, сквапны. Жвавы, гладкі конік рупліва перабіраў нагамі і весела ёкаў: відаць, не толькі сенам кормлены, але і да аўса ласы. Новікаў. Ласы на чужыя прыпасы. Прыказка. // Разм. Які выражае ахвоту, захапленне, прагнасць; ахвочы. Гаспадар .. таксама меў ласае вока на дачку пана каморніка. Колас.

ласьён, ‑у, м.

Касметычны гігіенічны сродак для догляду скуры твару.

[Фр. lotion ад лац. lotio — мыццё.]

ласяня́ і ласянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня ласіхі.

лася́тнік, ‑а, м.

1. Памяшканне для ласёў.

2. Паляўнічы на ласёў.

лася́ціна, ‑ы, ж.

Мяса лася як ежа. Давялося пакаштаваць ласяціны.