Verbum

ко́лькі-не́будзь, займ. і прысл.

1. займ. і прысл. неазначальнае. Якая-небудзь колькасць, некалькі. У цябе ёсць колькі-небудзь грошай?

2. прысл. неазначальнае. У той або іншай меры, ступені. Хоць бы колькі-небудзь падумаў.

кольт, ‑а, М ‑льце, м.

Рэвальвер або кулямёт спецыяльнай сістэмы. Дубіна паспеў яшчэ выхапіць колы і стрэліць. Колас.

ко́льца, ‑а, н.

Тое, што і кальцо (у 1, 2 знач.).

кольцападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд кальца. Кольцападобная мышца. Кольцападобная форма.

ко́льчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з кольцаў. Кольчаты ланцуг.

2. Як састаўная частка батанічных і заалагічных назваў. Кольчаты шаўкапрад. Кольчаты чарвяк.

ко́лючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад калоць ​¹.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, якім можна ўкалоць, пракалоць што‑н. Колючая зброя. // Які стварае адчуванне ўколу (уколаў). Колючы боль.

3. Дзеепрысл. незак. ад калоць ​¹.

ко́люшка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Дробная касцістая рыба з калючкамі на спіне і брушку замест плаўнікоў.

ко́ляды,

гл. каляды.