Verbum

ветэра́н, ‑а, м.

1. Стары, бывалы воін. Ветэран грамадзянскай вайны. Ветэран палка. □ Лялькевіч павярнуўся і ўбачыў аднаго з ветэранаў, з тых партызан, якія прыйшлі ў лес разам з ім, у самым пачатку вайны. Шамякін.

2. Чалавек, які даўно працуе ў якой‑н. галіне. Ветэран навукі. Ветэран рабочага руху.

[Лац. veteranus.]

ветэрына́р, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне ветэрынарыі.

[Лац. veterinarius.]

ветэрына́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ветэрынарыі. Ветэрынарная дапамога. Ветэрынарны ўрач. Ветэрынарная паліклініка. Ветэрынарны пункт.

ветэрынары́я, ‑і, ж.

Навука пра хваробы жывёл і іх лячэнне.