Verbum

інтэрні́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад інтэрніраваць.

2. у знач. прым. Затрыманы, спынены; пазбаўлены волі. Спроба дабіцца праз Савет рабочых дэпутатаў абмену на інтэрніраваных немцаў таксама нічога не дала. Гурскі. // у знач. наз. інтэрні́раваны, ‑ага, м.; інтэрні́раваная, ‑ай, ж. Лагер для інтэрніраваных.

інтэрні́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да інтэрніраваць.

інтэрні́раваць, ‑ірую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) інтэрніраванне каго‑, чаго‑н. Інтэрніраваць войскі. Інтэрніраваць флот.

інтэрпалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе і інтэрпалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) інтэрпаляцыю.

інтэрпаля́цыя, ‑і, ж.

1. Спец. Пазнейшая ўстаўка ў якім‑н. тэксце, якая не належыць арыгіналу.

2. У матэматыцы — вызначэнне прамежкавага значэння якой‑н. зменнай велічыні па раду суседніх вядомых яе значэнняў.

[Лац. interpolatio — паднаўленне, змяненне.]

інтэрпелі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе і інтэрпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак.

Унесці (уносіць) інтэрпеляцыю.

інтэрпеля́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая ўносіць інтэрпеляцыю.

інтэрпеля́цыя, ‑і, ж.

Спецыяльны запыт дэпутата (дэпутатаў) парламента ўраду або міністру, па якім пасля спрэчак прымаецца рашэнне. Беларуская сялянска-работніцкая грамада падала ў польскі сейм інтэрпеляцыю пра катаванні і пабоі трох арыштаваных дэфензівай сялян у Саколцы. Дубоўка.

[Ад лац. interpellatio — перапыненне прамовы; скарга перад судом.]

інтэрпрэтава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да інтэрпрэтаваць.

інтэрпрэтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Кніжн. Даць (даваць) інтэрпрэтацыю чаго‑н.; растлумачыць (растлумачваць), вытлумачыць (вытлумачваць). Інтэрпрэтаваць творы паэта.