Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н п р с т х ц ч ш ю я .

а в е ё к л м о п с т у х ц ч ы ю я .

успу́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад успушыць.

2. у знач. прым. Разм. Раздуты. Успушаны жывот.

успу́шванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. успушвацца — успушыцца.

успу́швацца, ‑аецца.

Незак. да успушыцца.

успу́шваць, ‑ае.

Незак. да успушыць.

успу́шыцца, ‑шыцца; зак.

Разм. Раздуцца (пра жывот).

успу́шыць, ‑шыць; безас., зак., што.

Разм. Раздуць (жывот).

успы́рхваць, ‑ае.

Незак. да успырхнуць.

успы́рхнуць, ‑не; зак.

Хутка і лёгка ўзляцець (пра птушак, матылькоў і пад.). Раптам спалохана ўспырхнулі.. [вераб’і] і паселі на плот. Мурашка. Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павіслі над вадой. Хомчанка.

успы́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. успыхваць — успыхнуць.

успы́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да успыхнуць.