Verbum

успрыня́цца, ‑прынецца; зак.

Засвоіцца, стаць усвядомленым.

успрыня́ць, ‑прыму, ‑прымеш, ‑прыме; пр. успрыняў, ‑няла, ‑ло; заг. успрымі; зак., што.

Зразумець, засвоіць. Успрыняць новы метад. □ Бацька зноў закульгаў па кабінеце, прыстукваючы кіем аб падлогу, і не мог ніяк успрыняць, асвоіць адказ сына. Пестрак. // Прарэагаваць пэўным чынам на што‑н. Раёк успрыняў вестку аб звальненні яго з пасады начальніка лесаўчастка знешне спакойна. Сіўцоў.

успу́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад успудзіць.

успу́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. успуджваць — успудзіць.

успу́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да успуджваць.

успу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да успудзіць.

успу́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спужаўшыся, падняцца, усхапіцца, памчацца. Коні ўспудзіліся.

успу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Спужаўшы, узагнаць. Па дарозе, у густым верасе на пагорку, мы ўспудзілі двух цецерукоў, якія купаліся ў пяску на сонцы. Ляўданскі.

успузы́рвацца, ‑аецца.

Незак. да успузырыцца.

успузы́рыцца, ‑рыцца; зак.

Пакрыцца пузырамі, пузыркамі; узняцца пузыром.