Verbum

інвекты́ва, ‑ы, ж.

Кніжн. Рэзкае выступленне, выпад супраць каго‑, чаго‑н.

[Ад лац. invectiva oratio — лаянкавая прамова.]

інвента́р, ‑у, м.

1. Сукупнасць прадметаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі. Спартыўны інвентар. Школьны інвентар. // Прылады сельскагаспадарчай вытворчасці. Сельгасарцелі дзейна рыхтуюцца да праверкі — ачышчаюць насенне, рамантуюць інвентар, машыны, вывозяць на палі ўгнаенне. Арочка. — Інвентар гатовы: плугі, бароны ўжо адрамантавалі. Васілевіч.

2. Вопіс маёмасці, рэестр. Скласці інвентар.

•••

Жывы інвентар — цяглавая і малочная жывёла.

Мёртвы інвентар — прылады працы, перавозачныя сродкі і іншая маёмасць.

[Лац. inventarium.]

інвента́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інвентару. Інвентарны нумар. Інвентарная кніга. Інвентарны спіс.

інвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) інвентарызацыю. Інвентарызаваць кнігі. Інвентарызаваць маёмасць.

інвентарызацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інвентарызацыі. Інвентарызацыйная ведамасць. Інвентарызацыйная камісія.

інвентарыза́цыя, ‑і, ж.

Праверка наяўнасці і стану маёмасці прадпрыемства, установы, арганізацыі шляхам падліку, вопісу яе. Інвентарызацыя школьнай маёмасці.

інверсі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інверсіі, з’яўляецца інверсіяй. Інверсійны парадак слоў у сказе.

інве́рсія, ‑і, ж.

Змяненне звычайнага парадку слоў у сказе для падкрэслівання сэнсавай значнасці якога‑н. слова або надання ўсёй фразе пэўнай стылістычнай афарбоўкі.

[Лац. inversio — перастаноўка.]

інверсіява́ны, ‑ая, ‑ае.

Зменены перастаноўкай (пра парадак слоў у сказе). Інверсіяваная мова персанажа.

інвертава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Пераўтварыць (пераўтвараць) пастаянны электрычны ток у пераменны.

[Лац. invertere — пераўтвараць.]