Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фанатэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

Сістэматызаваны збор фанаграм. Фанатэка пласцінак Шаляпіна. □ У бібліятэцы ствараецца фанатэка, у якой ужо цяпер налічваецца звыш 800 запісаў опернай, сімфанічнай і інш. музыкі. «ЛіМ».

[Ад грэч. phōnē — гук і thēkē — сховішча.]

фанатэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанатэкі.

фанацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фанацыі.

фана́цыя, ‑і, ж.

Спец. Гучанне голасу і гукаў мовы.

[Фр. phonation.]

фанг, ‑у, м.

Трыкатажны матэрыял з аднолькавым правым і споднім бакамі, які звычайна ідзе на выраб цёплых спартыўных касцюмаў.

фа́нгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фангу; зроблены з фангу. Фангавы тавар. // Звязаны з вырабам фангу. Фангавыя машыны.

[Ад ням. fangen — лавіць (пятлю).]

фандава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., што.

Ствараць фонды (у 1 знач.). Фандаваць тавары.

фанда́нга, нескл., н.

Іспанскі народны танец, які выконваецца ў суправаджэнні гітары і кастаньет.

[Ісп. fandango.]

фане́ма, ‑ы, ж.

Спец. Непадзельная далей гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

[Ад грэч. phōnēma — гук.]

фанематы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мі адносіны да фанемы. Фанематычны састаў мовы.