фане́ма, ‑ы, ж.
Спец. Непадзельная далей гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.
[Ад грэч. phōnēma — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)