фашызава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад фашызаваць.
фашызава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Стаць (станавіцца) фашысцкім.
2. толькі незак. Зал. да фашызаваць.
фашызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
Увесці (уводзіць) фашызм; арганізаваць (арганізоўваць) што‑н. на фашысцкі ўзор. Фашызаваць паліцыю.
фашыза́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. фашызаваць.
фашы́зм, ‑у, м.
Тэрарыстычная дыктатура найбольш рэакцыйных імперыялістычных сіл, якая імкнецца да знішчэння дэмакратыі і развязвання захопніцкіх войнаў. І вельмі часта прыходзіла думка, як у такім багацці фарбаў і гукаў, як на такой раскошна прыгожай зямлі магла зарадзіцца такая, да жудасці і смеху дзікая, гніль — фашызм?! Брыль.
[Іт. fascismo.]
фашы́на, ‑ы. ж.
Спец. Звязаны пучок хворасту, чароту для ўмацавання насыпаў, плацін, дарог і пад. Сёлетняй жа восенню меркавалася хоць бы давесці да ракі і прывесці ў парадак магістраль — разбурыць пабудаваныя ў пачатку вайны завалы, расчысціць і ўмацаваць фашынай рэчышча, дзе-нідзе кранутае плывуном. Краўчанка.
[Ням. Faschine ад лац. fascis — вязка прутоў, пучок.]
фашыніза́цыя, ‑і, ж.
Спец. Умацаванне плацін, дарог і пад. шляхам абнясення фашынамі. Фашынізацыя насыпу.
фашы́ннік, ‑у, м., зб.
Спец. Хвораст, чарот, з якіх вяжуць фашыны.
фашы́нны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да фашын. // Прызначаны для фашын. Фашынны хвораст.
2. Зроблены з фашын. Фашынная дамба.
фашы́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Прыхільнік фашызму; член фашысцкай арганізацыі. Спадабалася байцам і тое, што стары моцна ненавідзеў фашыстаў і проста выказваў гэта з самага пачатку вайны. Шчарбатаў. Адняўшы палец з курка, Міхась убачыў: фашыст, у якога ён цэліўся, пластам ляжаў на зямлі побач з матацыклам. Якімовіч. За здзекі і гвалты, за слёзы і пакуты бязвінных людзей заплацілі фашысты сваёю крывёю. Пальчэўскі.