Verbum

студэ́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да студэнт.

студэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да студэнта, студэнцтва. Студэнцкі гурток. Студэнцкі білет. □ Сцяпан .. скончыў першы курс будаўнічага інстытута і праводзіў дома свае першыя студэнцкія канікулы. Корбан.

студэ́нцтва, ‑а, н.

1. зб. Студэнты. Прадстаўнікі студэнцтва будуць цяпер з большай актыўнасцю ўдзельнічаць і ў пасяджэннях вучонага і метадычнага саветаў. «Маладосць».

2. Перыяд вучобы ў вышэйшай навучальнай установе. Прамільгнулі ў памяці [Хадкевіча] гады студэнцтва. Васілевіч.

сту́жачны,

гл. істужачны.

сту́жка,

гл. істужка.

сту́жкавы,

гл. істужкавы.

стужкападо́бны,

гл. істужкападобны.

сту́занасць, ‑і, ж.

Стан стузанага; павышаная нервознасць, змучанасць.

сту́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стузаць.

сту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Змучыцца, стаміцца ў якіх‑н. клопатах, справах; затузацца.