Verbum

гербіцы́ды, ‑аў; адз. гербіцыд, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічныя рэчывы, якія скарыстоўваюцца для барацьбы з пустазеллем шляхам распырсквання ці распыльвання.

[Ад лац. herbum — трава і caedo — забіваю.]

гербо́ўнік, ‑а, м.

Кніга з малюнкамі і апісаннямі гербоў.

гергета́ць, ‑гечу, ‑гечаш, ‑геча; незак.

Разм.

1. Гагатаць (пра гусей). Крычалі гусі праразліва, Нястройным хорам гергеталі. Колас.

2. Гаварыць на незразумелай мове. У хаце паміж сабою гергеталі немцы. Чорны. — Чужыя людзі, — махнуў рукой Забела. — Зразумей, што ён гергеча. Навуменка.

геркуле́с, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а (з вялікай літары). Лацінскай назва старажытнагрэчаската міфічнага героя-асілка Геракла.

2. ‑а. Пра чалавека вялікай фізічнай сілы і атлетычнага складу.

3. ‑у. Назва аўсяных круп спецыяльнага прыгатавання.

геркуле́саў, ‑ава.

У выразе: геркулесавы слупы гл. слуп.

геркуле́саўскі, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у Геркулеса. Геркулесаўскі целасклад.

германафі́л, ‑а, м.

Той, хто мае цягу, прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

германафі́льства, ‑а, н.

Цяга, прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

германафо́б, ‑а, м.

Праціўнік, ненавіснік усяго нямецкага.

германафо́бства, ‑а, н.

Нянавісць, адмоўныя адносіны да ўсяго нямецкага.