будава́нне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuбудава́ны, ‑ая, ‑ае.
будава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца;
1. Ставіць сабе дом або іншы будынак.
2. Узводзіцца, знаходзіцца ў стане будаўніцтва.
3. Узнікаць, складацца.
4.
будава́ць, будую, будуеш, будуе;
1. Ставіць, мураваць, рубіць дом, узводзіць будынак, збудаванне.
2.
3. У думках намячаць, ствараць (планы, здагадкі і пад.).
4. Асноўваць, базіраваць на чым‑н.
5. Вычэрчваць якую‑н. геаметрычную фігуру на аснове зададзеных памераў.
6. Састаўляць, складаць што‑н., адбіраючы і размяшчаючы пэўным чынам, у пэўным парадку, сістэме матэрыял.
буда́н, ‑а,
1. Буда з галля, саломы ці тонкага бярвення для часовага жылля; шалаш.
2.
[Цюрк.]
будара́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца;
Узрушвацца, узбуджацца, турбавацца.
будара́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Узрушваць, непакоіць, узбуджаць.
будаўні́к, ‑а,
1. Той, хто будуе што‑н.; працуе на будаўніцтве.
2.
будаўні́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да будаўніка.
будаўні́цтва, ‑а,
1. Узвядзенне будынка або якога‑н. іншага збудавання.
2. Будаўнічы аб’ект.
3. Развіццё народнай гаспадаркі і культуры шляхам будавання новых вытворчых прадпрыемстваў і аб’ектаў культуры.
4. Стварэнне, арганізацыя новых гаспадарчых і культурных умоў жыцця.