успёрты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад усперці.
успіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да усперціся.
успіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да усперці.
успіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да узапхнуць, успіхнуць.
успі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да узапхнуць, успіхнуць.
успіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і узапхнуць (у 1 знач.). Хлопцы хутка давалаклі.. [ваўчанё] да месца, успіхнулі на павозку. Якімовіч.
усплёск, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. усплёскваць — усплёснуць і усплёсквацца — усплёснуцца.
2. Узнятая хваля, а таксама гук, шум, які яна ўтварае. Хвалі беглі на бераг, злізвалі прыбярэжную пену, шумавінне, усплёскамі кідаліся на жоўты пясок. Лынькоў. У гэты ж момант пачуўся ўсплёск: шчупак выскачыў з вады і хапіў блешню. Ігнаценка. / у перан. ужыв. І кожны чалавек шукае ў гэтым віры колераў маленькі, свой усплёск радасці. Сіпакоў.
усплёскванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. усплёскваць — усплёснуць і усплёсквацца — усплёснуцца.
усплёсквацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да усплёснуцца.
2. Зал. да усплёскваць.
усплёскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да усплёснуць.