Verbum

лесаперава́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарціроўкі і транспарціроўкі лесу (у 2 знач.). Лесаперавалачная база.

лесапі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Машына для распілоўкі лесу (у 2 знач.).

2. Невялікая лесапільня; тое, што і лесапільня. У двары лесапілкі, над абрывам хадзіў вартавы і нікога не падпускаў да ракі. Шамякін. У пошуках кавалка хлеба .. [Людвігу Сцяпанавічу] давялося працаваць чорнарабочым на лесапілцы і прадаўцом газет. Хведаровіч.

лесапі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для распілоўкі лесу (у 2 знач.). Лесапільная машына. Лесапільны станок. // Які займаецца распілоўкай лесу (у 2 знач.), вырабам пілаваных матэрыялаў. Лесапільны завод. Лесапільная прамысловасць.

лесапі́льня, ‑і, ж.

Лесапільны завод.

лесапрамысло́васць, ‑і, ж.

Лясная прамысловасць.

лесапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Прадпрыемец-капіталіст у галіне лясной прамысловасць.

лесапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лясной прамысловасць. Лесапрамысловыя прадпрыемствы.

лесапу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Прадпрыемства, якое вядзе нарыхтоўку лесу (у 2 знач.) і ўваходзіць у склад леспрамгаса.

лесаразвядзе́нне, ‑я, н.

Штучнае вырошчванне лесу на новых месцах. Полеахоўнае лесаразвядзенне.

лесараспрацо́ўкі, ‑цовак; адз. лесараепрацоўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Участак лесу, дзе вядзецца нарыхтоўка лесу (у 2 знач.).