вітамініза́цыя, ‑і, ж.
Увядзенне вітамінаў, насычэнне вітамінамі. Вітамінізацыя харчовых прадуктаў.
вітамі́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вітамінаў. Вітамінная лабараторыя. Вітамінная мука.
вітаміно́зны, ‑ая, ‑ае.
Багаты вітамінамі. Вітамінозны тлушч.
вітаміно́лаг, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне вітаміналогіі.
вітамі́ны, ‑аў; адз. вітамін, ‑у, м.
Арганічныя рэчывы, неабходныя для харчавання і жыццёвай дзейнасці жывых арганізмаў. Вітамін А.
віта́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вітаць, вітацца.
2. Прывітанне. — Добры дзень, — кінуў я сваё вітанне. — Добры дзень, — пачуў нядружны адказ. Сабаленка.
віта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Вітаць адзін аднаго пры сустрэчы; здароўкацца. Вітацца за руку. □ [Хлопцы] сустракаліся са знаёмымі — віталіся, калі не бачыліся да таго, перакідаліся словамі. Гартны.
віта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Звяртацца да каго‑, чаго‑н. з прывітаннем. Толькі.. [Алесь] зноў узяўся за рычагі, як у другі раз пачуўся свіст і з-за алешыны, смеючыся і вітаючы яго паднятай рукой, выйшаў Васіль. Краўчанка. Цябе я, мора, не вітаю, Дзень добры не прыношу ў дар. Хадыка.
2. Сустракаць каго‑, што‑н. добразычліва, прыхільна, выказваючы павагу, грамадскае прызнанне. Вітаць герояў-касманаўтаў. □ Госці дружна заапладзіравалі, вітаючы прамову Івана Кузьміча. Каршукоў. Высока ў небе ўзвіліся жаваранкі, спевам сваім вітаючы нараджэнне дня. В. Вольскі. Краіны савецкае знатных людзей Вітае сягоння сталіца. Кляшторны. // Ухваляць, падтрымліваць што‑н. Вітаць смелае пачынанне. Вітаць прапанову.
3. Віншаваць. Вітаць з надыходзячым святам. □ [Пятрусь:] — Цяпер можаш мяне вітаць — школу скончыў на «выдатна». Краўчанка.
4. без дап. Абл. Заходзіць, наведвацца. Варона гонар свой збаўляе, Ды зноў да сметніка вітае. Колас.
ві́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Скручаны лазовы або бярозавы дубец, якім прывязваюць, прымацоўваюць што‑н. На коллях [плота] віткі пагнілі. Колас.
вітко́вы, ‑ая, ‑ае.
Здольны павівацца, павойны. Вітковыя расліны.