віталі́зм, ‑у,
Рэакцыйная ідэалістычная плынь у біялогіі, згодна з якой усе з’явы і працэсы ў жывых арганізмах тлумачацца не матэрыяльнымі прычынамі, а наяўнасцю ў іх звышнатуральнай сілы.
[Фр. vitalisme.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuвіталі́ст, ‑а,
Паслядоўнік віталізму.
віталісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да віталізму.
віта́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вітання.
вітамі́н,
вітамі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вітамінаў.
вітаміналагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вітаміналогіі.
вітамінало́гія, ‑і,
Навука аб вітамінах.
вітамінізава́ны, ‑ая, ‑ае.
вітамінізава́цца, ‑зуецца;