Verbum

станчы́цца, ‑чыцца, зак.

Стаць тонкім, станчэць.

станчы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Зрабіць вельмі тонкім.

станчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. станчэць.

станчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць вельмі тонкім.

стапа́ ​¹, ‑ы; мн. стопы, стоп; ж.

Спалучэнне націскнога з адным ці двума ненаціскнымі складамі, якое заканамерна паўтараецца ў вершаваным радку.

стапа́ ​², ‑ы; мн. стопы, стоп; ж.

Адзінка падліку пісчай паперы, роўная 1000 лістоў (да ўвядзення метрычнай сістэмы мер раўнялася 480 лістам).

стапарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Уст. Машына, якая рэжа паперу на лісты пэўнага фармату для складання іх у стопы.

стапарэ́зчык, ‑а, м.

Уст. Рабочы папяровай вытворчасці, які рэжа паперу на стапарэзцы.

ста́пель, ‑я, м.

Бетанаваны памост на верфі, які размешчаны нахільна да вады і прызначаны для зборкі, рамонту і спуску суднаў на ваду.

[Гал. stapel.]

ста́пельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стапеля.

стапі́н, ‑а, м.

Шнур, насычаны лёгкім на загаранне рэчывам, які ў піратэхніцы служыць для хуткай перадачы агню.

[Іт. stoppino.]